Zie ook het artikel op bl. 1677.
‘Hippocrates en onze hypocrisie’ luidt de titel van een artikel in deze aflevering van dit tijdschrift,1 dat handelt over de vergoeding van plastisch-chirurgische ingrepen. Het uitgangspunt van de auteur, J.C.van der Meulen, is dat patiënten recht hebben op sociale chirurgie, omdat afwijkingen van het uiterlijk veelal leiden tot verstoring van het evenwicht tussen mensen en de omstandigheden waarin zij verkeren.
Het artikel, dat het karakter draagt van een cri de coeur, lijkt ingegeven door voorstellen die bij de Ziekenfondsraad in behandeling zijn met het doel te komen tot herziening van de regeling voor plastische chirurgie. Zij betreffen de esthetische chirurgie, naar mij toeschijnt een betere term dan ‘sociale chirurgie’. De schrijver vreest dat ambtenaren uit bezuinigingsoverwegingen patiënten het recht op plastische chirurgie willen ontzeggen door deze behandeling alleen te vergoeden in gevallen waar sprake is van medische noodzaak. Bovendien is de schrijver…
Reacties