De medische begeleiding van het zwakzinnige kind

Klinische praktijk
M.J.G. Cremers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:263-5

Inleiding

De vorm waarin de medische begeleiding van zwakzinnigen gestalte krijgt is afhankelijk van het gehanteerde paradigma. Men kan zwakzinnigen zien als kwetsbaren die bescherming behoeven, als zelfbewuste gehandicapten of als ‘gewoon mens’.1

De meeste artsen hebben sporadisch contact met zwakzinnigen. Voor deze groep artsen zal het specifieke karakter van de medische begeleiding nader toegelicht worden. Eerst zal worden ingegaan op de omvang en de inhoud van die medische begeleiding. Tot slot zullen de organisatie en de plaats van de zwakzinnigenzorgarts in de toekomst belicht worden. Dit alles met het doel tot een taakafbakening te komen.

Hebben zwakzinnigen de dokter vaak nodig?

Er zijn geen cijfers bekend over de morbiditeit van de zwakzinnigenpopulatie. De studies zijn of te beperkt van omvang23 of hebben betrekking op een indirecte meting, zoals de studie van Van Essen naar het gebruik van psychofarmaca bij de bewoners van de Nederlandse zwakzinnigeninrichtingen.4

Auteursinformatie

Stichting voor Sociale Gezondheidszorg, Wittevrouwenkade 6, 3512 CR Utrecht.

Mw.M.J.G.Cremers.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties