De klinisch-diagnostische betekenis van magnetostimulatie-onderzoek

To assess the clinical value of magnetic stimulation in various neurological disorders.

Design

A retrospective, descriptive study.

Setting

Department of Neurology and Clinical Neurophysiology, Medisch Spectrum Twente, Enschede.

Method

Evaluation of motor pathways by magnetic stimulation of the human brain and peripheral nervous system is a new, noninvasive technique. A magnetic field pulse, produced by a wire coil, induces a small stimulating current applied to the motor cortex, cervical or lumbar spine or peripheral nerves. Muscle responses can be recorded by EMG recording systems in upper and lower extremities. Central conduction times can be obtained by computing latency differences between cortical and cervical or lumbar stimulation respectively. Magnetic motor evoked potentials were recorded in 60 patients with various neurological disorders, including multiple sclerosis, motor neuron disease, spinal and peripheral disorders.

Results

Abnormal motor evoked potentials were recorded in 5 of 8 patients with multiple sclerosis, 5 of 5 with motor neuron disorder, 5 of 6 with hereditary spastic paraplegia, 12 of 16 with various spinal disorders, 6 of 11 with lower motor neuron disorders, 0 of 4 with hysterical paralyses and 7 of the 10 remaining patients.

However, these abnormalities were non-specific and could be suspected in most cases after physical examination.

Conclusion

Magnetic stimulation is a painless and safe technique of which the clinical usefulness is still limited. It is likely that it will gain an important place in diagnosing neurological disorders, especially with involvement of motor pathways.

Samenvatting

Doel

Het bepalen van de klinisch-diagnostische waarde van magnetostimulatie bij diverse neurologische aandoeningen.

Opzet

Retrospectief descriptief onderzoek.

Plaats

Afdeling Neurologie en Klinische Neurofysiologie, Medisch Spectrum Twente, Enschede.

Methode

Magnetostimulatie is een nieuwe methode van onderzoek waarmee de geleidingssnelheid langs centrale en perifere motorische banen van het zenuwstelsel kan worden onderzocht. Er wordt een zeer sterk, wisselend magneetveld opgewekt door een grote stroom kortdurend door een spoel te sturen. Dit veld wekt via elektromagnetische inductie elektrische stromen op, waardoor de motorische cortex en de cervicale of lumbale zenuwwortels worden gestimuleerd en er motorische responsen kunnen worden geregistreerd in arm- en beenspieren. Er werden over de periode van ruim 1 jaar 60 patiënten onderzocht met diverse neurologische aandoeningen, waarbij motorische stoornissen op de voorgrond staan, zoals multipele sclerose (MS), amyotrofische laterale sclerose (ALS), myelumaandoeningen en perifere aandoeningen. De bevindingen werden vergeleken met literatuurgegevens.

Resultaten

Er werden afwijkende responsen gevonden bij 5 van de 8 patiënten met MS, 5 van de 5 met ALS, 5 van de 6 met hereditaire spastische paraplegie, 12 van de 16 met myelumafwijkingen door stenose van de cervicale wervelkolom of anderszins, 6 van de 11 met perifere aandoeningen, 0 van de 4 met een conversie en bij 7 van de overige 10 patiënten.

Deze afwijkingen waren overigens niet specifiek en kwamen overeen met bevindingen bij neurologisch onderzoek.

Conclusie

Magnetostimulatie blijkt een veilige, eenvoudige en niet-pijnlijke techniek, waarvan de directe klinisch-diagnostische betekenis nog gering is. Het is echter aannemelijk dat magnetostimulatie met name bij aandoeningen met overwegend motorische stoornissen een belangrijke diagnostisch hulpmiddel wordt.