Inleiding
Op donderdag 17 september 1992 werd bij een 14-jarige jongeman uit de Alblasserwaard de klinische diagnose ‘poliomyelitis’ gesteld. Nadat hij enkele dagen koorts en hoofdpijn had gehad, ontwikkelde zich het voor poliomyelitis typische beeld van asymmetrische proximale parese van de extremiteiten zonder sensibiliteitsstoornissen. Tevens was er sprake van meningeale prikkeling.
De diagnose werd op zondag 20 september door middel van een type-specifieke IgM-‘capture’-ELISA serologisch bevestigd. Een dag later kon virus gekweekt worden uit de faeces van de patiënt. Het ging om een infectie met het wilde poliovirus type 3. De patiënt heeft niet deelgenomen aan het Rijksvaccinatieprogramma en heeft alleen in 1978 op de leeftijd van 2 maanden eenmaal monovalent oraal poliovaccin type 1 ontvangen. De jongeman was afkomstig uit een groot gezin waar de gangbare immunisaties om godsdienstige redenen worden afgewezen. In de periode voorafgaande aan de ziekte vond geen reis plaats naar een gebied waar poliomyelitis endemisch…
Reacties