Met de regelmaat van de klok worden clinici in algemene medische tijdschriften aangespoord tot kostenbewuster en kritischer geneeskundig handelen. Onlangs verscheen een artikel van deze strekking in de New England Journal of Medicine.1 De auteur vraagt zich af waarom artsen zo koppig volledige diagnostische zekerheid blijven nastreven. Hij stelt dat dit niet nodig is en dat zij met heel wat minder kunnen volstaan. De geneeskunde moet maar leren leven met kleine diagnostische onzekerheden, vooral wanneer deze weinig of geen gevolgen hebben voor de behandeling van de patiënten. In zijn slotbeschouwing vraagt de auteur zich wel af of er geen onderzoek nodig is om na te gaan hoever we kunnen gaan in het afslanken van het diagnostische armamentarium.
De publikatie van dergelijke meningen in gezaghebbende tijdschriften roept een aantal vragen op. Wanneer een professie als geheel halsstarrig zondigt, moet daar een reden voor zijn – en wellicht een goede reden…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties