Na 4 tropenjaren als huisarts in een Rotterdamse achterstandswijk kan het verfrissend zijn om de horizon weer eens te verruimen. De constante druk van het spreekuur, waar zich niet zelden vroeg-adolescente zwangeren meldden, soms met verschillende soa’s bij wisselende relaties, maar waar ook de autochtone ‘amputé’ met zowel matig instelbare diabetes als ontluikend hartfalen bij 65 ‘pakjaren’ zonder stopwens (mogelijk als gevolg van een sluimerende depressie) verscheen, deed me af en toe snakken naar een licht gevalletje. De gouden kans deed zich voor om 2 jaar naar Shanghai te verkassen, in het kielzog van mijn vrouw. In het kader van…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:B758
Vakgebied
Reacties