Samenvatting
- Om te weten hoeveel fouten artsen maken, is epidemiologisch onderzoek nodig.
- Het aantal geconstateerde fouten in relatie tot het aantal behandelde patiënten maakt een risicoschatting mogelijk.
- Een eerste vereiste voor een dergelijke studie is een goede eenduidige werkdefinitie van het begrip ‘fout’, maar die blijkt erg lastig: de afloop van een interventie alleen kan niet dienen als criterium; ook het uitgevoerde werkproces moet daarin meegenomen worden.
- De beschikbare observatiemethoden zijn retrospectief statusonderzoek en prospectieve participerende observatie, en deze dienen zowel proces- als uitkomsttoetsing te omvatten.
- De gehanteerde methoden blijken niet vrij van meetfouten en dat heeft gevolgen voor de interpretatie van de uitkomsten: de reproduceerbaarheid van het oordeel ‘fout’ en met name de vermijdbaarheid ervan blijkt beperkt.
- Bij het onderzoeken en bevorderen van de veiligheid zal het accent niet bij uitkomst-, maar bij procestoetsing moeten liggen.
Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:2157-62
Reacties