Samenvatting
De redenen en uitgangspunten voor het stimuleringsprogramma patiëntgebonden onderzoek uit de in 1985 verschenen overheidsnota ‘Stimulering Gezondheidsonderzoek’ worden besproken en toegelicht. De enorme groei van vele kennisgebieden en van de technologie gedurende de laatste decennia hebben geleid tot onduidelijke scheidingslijnen tussen kennisgebiedendisciplines en tot vaak ongerichte vraagstellingen.
Een kennisgebied is herkenbaar en afgebakend door de aard der vraagstellingen die zijn realiteit genereert. De discipline geneeskunde heeft als realiteit de zieke mens, en dient zich bij het onderzoek te laten leiden door vragen die een bijdrage kunnen zijn tot preventie, genezing of zorg. De levenswetenschappen (=basisvakken) streven naar begrijpen van levensprocessen, hetgeen niet behoeft in te houden dat een bijdrage aan voornoemde doelstellingen wordt geleverd. De technologie der geneeskunde richt zich op het beïnvloeden van de realiteit dat is het ziek-zijn.
De discipline geneeskunde maakt weliswaar gebruik van methoden afkomstig uit de natuurwetenschappen (zoals chemische of fysische), maar ook van een eigen methodologie (het moderne epidemiologische onderzoek) die gericht is op herkenning van determinanten, besliskundig handelen, prognostiek etc. Als zodanig is de discipline geneeskunde de hoeksteen voor optimalisering van geneeskundig handelen en de gezondheidszorg.
Reacties