De budgetbeheersende functie van het Geneesmiddelenvergoedingssysteem

M.H. Pronk
G.J. Bonsel
A. van der Kuy
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:1729-33
Abstract

Samenvatting

- Er is 10 jaar ervaring met het Geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS), dat werd ingesteld met als doel de kostenstijging van extramurale geneesmiddelen te verminderen tot jaarlijks 4,1 zonder verlies aan medische kwaliteit. Het systeem was doorgaans gericht op budgetbeheersing en soms op doelmatigheid (substitutie).

- De beoogde jaarlijkse groeiafbuiging is niet gerealiseerd. Omdat vanuit medisch-epidemiologisch en demografisch perspectief ongewijzigd medicijngebruik jaarlijks circa 3 groei veroorzaakte, liet het 4,1-criterium 1 over voor autonome groei (prijs, volume).

- De huidige gemiddelde groei van jaarlijks 8 wijst op 5 autonome groei. Deze stijging is evenwel laag in vergelijking met andere Europese landen, waar een aantal factoren van autonome groei niet op productniveau wordt aangestuurd via substititiebevordering en prijs- en indicatiebewaking.

- Het GVS en aanvullende maatregelen hebben waarschijnlijk een belangrijke budgetbeheersende rol gespeeld. Het thans geformuleerde beleid (doelen, rollen van actoren, prikkels) van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport spoort goed met het GVS, dat dus gecontinueerd kan worden.

Auteursinformatie

Mw.M.H.Pronk, arts, Hilversum.

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Sociale Geneeskunde, Postbus 22.660, 1100 DD Amsterdam.

Prof.dr.G.J.Bonsel, klinisch epidemioloog/sociaal-geneeskundige.

Dr.A.van der Kuy, ziekenhuisapotheker en klinisch farmacoloog, Loon op Zand.

Contact prof.dr.G.J.Bonsel (g.j.bonsel@amc.uva.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties