Zie ook het artikel op bl. 233.
Over de behandeling van otitis media acuta – een frequent in de huisartspraktijk gepresenteerde aandoening – bestond in de jaren zestig-zeventig van de vorige eeuw consensus: de in het middenoor verzamelde pus diende conform de heersende opvatting betreffende de noodzaak van chirurgisch ingrijpen te worden geëvacueerd en patiënten werden daartoe – ongeacht het uur van de dag – steeds met spoed verwezen naar een kno-arts. In 1985 publiceerden Van Buchem et al. de resultaten van een groot onderzoek waarin placebogecontroleerd de effectiviteit van paracentese en van antibiotica bij de behandeling van otitis media acuta werd gerapporteerd.1 De bevinding dat paracentese noch antibiotica het natuurlijke herstel van otitis media acuta bij tevoren gezonde kinderen versnelden, veranderde vrijwel onmiddellijk de dagelijkse praktijk in een afwachtend beleid (‘watchful waiting’).2
Het onderzoek van Van Buchem et al. past op het eerste gezicht in de…
Reacties