De bijdrage van de huisartsgeneeskunde aan de opleiding tot arts

The Blueprint 1994. Objectives of undergraduate medical education, was issued in 1994 and has since been used as a guideline by the eight medical faculties in the Netherlands. This prompted a team of representatives of all eight Institutes for General Practice Medicine of the country to describe the contribution of general practice medicine to undergraduate medical education. The team was guided by two basic principles of general practice medicine, viz. general accessibility for all health problems at all stages and the continuous nature of the care. Out of the 180 general objectives of the Blueprint, 12 were selected of which the teaching should preferably be provided or coordinated by general practice medicine. Out of the approximately 250 problems from the general problem list of the Blueprint, 134 were assigned to general practice medicine: 89 in view of their high incidence in general practice, 15 because of the emergency nature, since GPs are easily accessible, 12 in which a major disease has to be excluded and 18 regarding chronic conditions. In this way, insight is provided into the matters regarding which medical faculties can address departments of general practice medicine about the curriculum to be drawn up. It appears advisable that other specialisms as well should define their potential contributions to undergraduate medical education and the relevant priorities.

Samenvatting

In 1994 verscheen het ‘Raamplan 1994. Eindtermen van de artsopleiding’, waar sindsdien de 8 medische faculteiten in Nederland de opleiding geneeskunde op afstemmen. Dit was aanleiding voor een werkgroep van vertegenwoordigers van alle 8 Nederlandse Huisartsinstituten de bijdrage van de huisartsgeneeskunde aan de artsopleiding te beschrijven. De werkgroep liet zich leiden door de twee grondbeginselen van de huisartsgeneeskunde, namelijk algemene toegankelijkheid voor alle gezondheidsproblemen in alle stadia en het continue karakter van de zorg. Van de 180 algemene eindtermen van het Raamplan werden er 12 geselecteerd waarvan het onderwijs bij voorkeur door de huisartsgeneeskunde zou moeten worden verzorgd of gecoördineerd. Van de ongeveer 250 problemen uit de algemene problemenlijst van het Raamplan werden er 134 aan de huisartsgeneeskunde toegerekend: 89 op grond van de hoge incidentie in de huisartspraktijk, 15 vanwege het spoedeisend karakter waar de huisarts door zijn bereikbaarheid veel mee te maken heeft, 12 waarbij een ernstige ziekte uitgesloten moet worden en 18 betreffende chronische aandoeningen. Hiermee is inzichtelijk gemaakt waar de medische faculteiten de vakgroepen huisartsgeneeskunde op kunnen aanspreken bij het inrichten van het curriculum. Het is gewenst dat ook andere specialismen hun potentiële bijdrage aan het onderwijs en de prioriteiten daarbinnen vaststellen.