De bestrijding van een vermeende epidemie met meticillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) in een verpleeghuis

Following the identification of an index patient with meticillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) in a Dutch nursing home with 175 residents in the south of Limburg province, the Netherlands (microbiological diagnosis obtained from a foreign laboratory), a survey was carried out to trace contacts by means of the ‘ring principle’ of outbreak management. If positive cultures were found in the first ring of residents the contact and source tracing was extended. According to the Dutch guidelines for MRSA in nursing homes many preventive measures were taken regarding colonised residents and employees and the cleaning of rooms. Ten days after the occurrence of the index, 29 persons, 9 employees and 20 residents, were diagnosed as colonised with MRSA. Because of this extraordinary count compared with earlier Dutch findings (only 0.16 of inhabitants colonised) there were doubts about the laboratory results. A counter expertise from a Dutch lab and the National Institute of Health and Environmental Hygiene showed no MRSA, but meticillin-sensitive S. aureus.

Discussion

This alleged epidemic had very aggravating consequences for residents and employees and large financial consequences for the nursing home. There was a good reaction to the crisis by a multidisciplinary team with external specialists. The Inspectorate of Health emphasized the importance of standardized quality and interpretation of laboratory results by microbiological experts. This should be kept in mind when contracting foreign laboratories specially because the Dutch policy is to strictly avoid MRSA in intramural setting. Verification of diagnosis proved again to be an essential step in outbreak management.

Samenvatting

Epidemie

Naar aanleiding van een indexpatiënt met meticillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) in een verpleeghuis met 175 bewoners in Zuid-Limburg (microbiologische uitslag was verkregen van een buitenlands laboratorium) werd door middel van kweken van neus, keel, eventuele wonden, katheters en sondes volgens het ringprincipe in de infectieziektebestrijding meer inzicht in de verspreiding gekregen. Volgens de verpleeghuisrichtlijn voor MRSA van de Werkgroep Infectieziekten Preventie werden maatregelen genomen ten aanzien van gekoloniseerde bewoners, reiniging van kamers, en medewerkers. De vermeende epidemie betrof, 10 dagen na het bekend worden van de indexpatiënt, 29 gekoloniseerde personen: 9 medewerkers en 20 bewoners. Gezien het ongewone aantal besmette personen (bij een eerdere epidemie was slechts 0,16 van de bewoners gekoloniseerd) rees er diagnostische twijfel ten aanzien van de kweekuitslagen van het buitenlandse laboratorium. De contra-expertise toonde aan dat het niet MRSA betrof, maar meticillinegevoelige S. aureus.

Epicrise

Deze pseudo-epidemie had grote belastende gevolgen voor de bewoners en medewerkers, evenals grote financiële gevolgen voor het verpleeghuis. Door een multidisciplinair team met externe deskundigen werd goed op de crisis ingespeeld. De Hoofdinspecteur voor de Gezondheidszorg benadrukte in een brief naar aanleiding van deze pseudo-epidemie nogmaals het belang van gestandaardiseerde kwaliteit en juiste interpretatie van laboratoriumuitslagen door medisch microbiologen. Mede door het stringente Nederlandse MRSA-beleid dient bij het afsluiten van contracten met buitenlandse laboratoria hiervoor aandacht te zijn. Eens temeer bleek verificatie van diagnostiek een essentiële stap in het beleid bij een infectie-uitbraak.