Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

De behandeling van neglect, een aandachtstoornis

Klinische praktijk
A.F. (Teuni) ten Brink
Tanja C.W. Nijboer
J.M.A. (Anne) Visser-Meily
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D393
Abstract
Abstract
Sluiten
Treatment of neglect, an attention disorder
  • Neglect occurs in 30-50% of patients in the subacute phase post-stroke. Patients with neglect ignore one side of their body or one part of the space around them.
  • Treatment of neglect is important, as patients with neglect recover more slowly and are less independent compared to patients without neglect.
  • Visual scanning training is currently recommended in the guidelines as a treatment. The focus of this intensive treatment is on compensation, not on recovery. Scientific evidence for its effectiveness is scarce.
  • Other treatments, such as prism adaptation, limb activation training and brain stimulation are being investigated. However, the available evidence for their effectiveness is insufficient as yet.
  • In addition to neuropsychological tests, outcome measures at the level of functioning in daily life should be included in studies regarding the treatment of neglect.
  • New research is increasingly focusing on combining different treatments, which should ultimately be adapted for each patient individually.

Conflict of interest and financial support: ICMJE forms provided by the authors are available online along with the full text of this article.

Samenvatting

  • Neglect komt voor bij 30-50% van de patiënten in de subacute fase na een beroerte. Patiënten met neglect verwaarlozen één lichaamshelft of een deel van de ruimte om zich heen.
  • Behandeling van neglect is belangrijk, omdat patiënten met neglect slechter herstellen en minder zelfstandig zijn dan patiënten zonder neglect.
  • Momenteel wordt visuele scanningstraining in de richtlijnen aanbevolen als behandelmethode. Dit is een intensieve behandeling die niet gericht is op herstel maar op compensatie. Het wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit is schaars.
  • Andere behandelingen, zoals prisma-adaptatie, ‘limb activation training’ en hersenstimulatie worden onderzocht, maar er is nog onvoldoende bewijs om een van deze behandelingen als effectief te bestempelen.
  • In onderzoek naar behandeling voor neglect dient het dagelijks functioneren naast neuropsychologische tests te worden meegenomen als uitkomstmaat.
  • De focus van nieuw onderzoek ligt steeds meer op het onderzoeken van combinaties van behandelingen, die uiteindelijk zullen moeten worden toegesneden op de individuele patiënt.
Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D393
Vakgebied
Bewegingsapparaat
GGZ
Zenuwstelsel
Ouderen
Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht en De Hoogstraat revalidatie, Hersencentrum Rudolf Magnus en Kenniscentrum Revalidatiegeneeskunde Utrecht, Utrecht.

A.F. ten Brink, MSc, neuropsycholoog; dr. T.C.W. Nijboer, neuropsycholoog (tevens: Helmholtz Instituut, Utrecht); prof.dr. J.M.A. Visser-Meily, revalidatiearts.

Contact dr. T.C.W. Nijboer (t.c.w.nijboer@uu.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: ICMJE-formulieren met de belangenverklaring van de auteurs zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Auteur Belangenverstrengeling
A.F. (Teuni) ten Brink ICMJE-formulier
Tanja C.W. Nijboer ICMJE-formulier
J.M.A. (Anne) Visser-Meily ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties