De behandeling van kinderen met chronische hepatitis C

– A 9-year-old boy, a 15-year-old boy, and a 6-year-old girl were infected with chronic hepatitis C virus (HCV). They had no physical complaints and a virus genotype that was favourable to treatment with peginterferon-alpha and ribavirin. The younger boy and the girl had liver fibrosis and were treated for 6 months; the virus was eradicated from the boy’s plasma and the fibrosis diminished, while the girl’s plasma virus was again present shortly after the end of treatment. In the older boy with no fibrosis, treatment was temporarily suspended due to behaviour problems. HCV infection is a frequent cause of chronic hepatitis in children. A better understanding of its natural history, improvements in the efficacy of treatment, and more favourable outcomes seen in children compared with adults have gradually changed the consideration to treat children with chronic HCV infection over the last 10 years. The decision whether or not to treat depends primarily on the degree of liver damage, virus genotype, and the psychological condition and motivation of the patient. Screening patients at risk for chronic HCV infection and careful follow-up for liver damage in those with HCV infection have become even more important given the new insights regarding treatment.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:832-5

Samenvatting

Een 9-jarige en een 15-jarige jongen en een 6-jarig meisje waren chronisch geïnfecteerd met het Hepatitis-C-virus (HCV). Zij hadden geen lichamelijke klachten en een virusgenotype dat gunstig was voor behandeling met peginterferon alfa en ribavirine. De jongste jongen en het meisje, beiden met leverfibrose, werden 6 maanden behandeld; bij hem verdween het virus uit zijn plasma en nam de fibrose af, terwijl bij haar kort na de behandeling opnieuw virus in haar plasma aanwezig bleek te zijn. Bij de oudste jongen, zonder fibrose, werd wegens gedragsproblemen voorlopig afgezien van de belastende behandeling. HCV-infectie is een frequente oorzaak van chronische hepatitis bij kinderen. Een toename van de kennis over het natuurlijke beloop, verbeteringen in de effectiviteit van de behandeling en gunstiger behandelresultaten bij kinderen vergeleken met volwassenen hebben de laatste tien jaar de overwegingen om kinderen met chronische HCV-infectie te behandelen geleidelijk veranderd. De beslissing wel of niet te behandelen hangt vooral af van de mate van leverschade, het virusgenotype, de psychische gesteldheid en de motivatie voor behandeling van de patiënt. Gezien de veranderde inzichten omtrent behandeling zijn gericht zoeken naar patiënten met chronische HCV-infectie en nauwkeurige follow-up van leverschade bij patiënten bekend met HCV-infectie van groot belang.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:832-5