Begin jaren tachtig isoleerden Warren en Marshall een bacterie uit de maag van patiënten met chronische dyspepsie en een antrumgastritis.1 Door zelf een inoculum van deze gekweekte bacterie in te slikken, kreeg een van de onderzoekers na korte tijd dyspeptische klachten en een histologisch bewezen antrumgastritis.2 Hiermee werd aan de postulaten van Koch voldaan en werd een causaal verband tussen deze infectie en gastritis aangetoond. De gekweekte bacterie werd taxonomisch ondergebracht bij het genus Campylobacter en heette aanvankelijk C. pyloridis, later Helicobacter pylori.
Overigens werd door Pel in 1899 in het boek Ziekten van de maag ook al gewezen op maagbacteriën, in samenhang met ulcusziekte. In die tijd kuurden ulcuspatiënten met langdurige bedrust en dieetvoorschriften. De gecompliceerd verlopende ulcusziekte werd vaak operatief behandeld. De introductie van de H2-receptorblokkerende middelen was voor de behandeling van peptische ulcusziekte revolutionair. Onbegrepen bleef waarom na het staken van deze…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties