Zie ook het artikel op bl. 418.
Dames en Heren,
In deze klinische les willen wij u drie patiënten met een extravasaat voorstellen. Twee werden behandeld volgens de tot op heden gebruikelijke methoden.1-3 De laatste patiënt onderging een behandeling die in 1993 werd beschreven.4 Op grond van onze positieve ervaringen met deze laatste benadering bij 20 patiënten stellen wij een ruimer gebruik van deze methode voor.
Het frequente gebruik van de intraveneuze weg voor toediening van medicamenten, infuusvloeistoffen, parenterale voeding en röntgencontrastmiddelen leidt regelmatig tot extravasatie, het accidenteel buiten het bloedvat treden van deze middelen. Het merendeel van deze extravasaten zal onbehandeld slechts een minimaal ongemak voor de patiënt tot gevolg hebben, zonder klinisch relevante weefselschade. Bij een kleine groep patiënten kan het extravasaat echter aanleiding geven tot weefselnecrose. Na demarcatie of necrotectomie rest dan een wond met weinig neiging tot genezing. Niet alleen huid en subcutis kunnen…
Reacties