Cutane leishmaniasis bij 49 patiënten in Nederland

- In a retrospectiye study the data concerning 49 patients with cutaneous leishmaniasis were analysed. The group included 39 patients seen in Amsterdam in the period 1979-1988 in the Royal Institute for the Tropics and the University Medical Centre and 10 patients seen in the University Hospital of Leiden in the period 1970- 1982. Mediterranean countries, especially Spain, were important sources of infection. In 26 patients, one skin lesion was found. All but one of the patients had (papulo)nodules, nodules with central scab formation andor ulcerative skin lesions. In most cases the lesions were localized on the face and extremities, one patient had a mulcosal lesion of the nose, three had sporotrichoid extension and six, lymphadenitis. For demonstration of the parasite, aspiration, smear, biopsy and culture were used with varying frequencies. The biopsy and culture methods contributed most to the diagnosis. The treatment in 22 patients consisted in parenteral administration of sodium stibogluconate while 13 received primary cryotherapy. In addition, four patients were subjected to cryotherapy because of a recurrence after, or side effects of the treatment with sodium stibogluconate. In three patients, spontaneous healing was awaited. Owing to incomplete follow-up, the ultimate condition was not known of all patients; the skin lesions treated with cryotherapy all healed.

In case of nodular and ulcerative skin lesions in a person who has lived in the (sub)tropics, cutaneous leishmaniasis should be considered; the geographical anamnesis is of great importance in this respect.

Samenvatting

In een retrospectief onderzoek werden de gegevens van 49 patiënten met cutane leishmaniasis geanalyseerd. Het betrof 39 patiënten die in de periode 1979-1988 in Amsterdam werden gezien op het Koninklijk Instituut voor de Tropen en het Academisch Medisch Centrum en 10 patiënten die in de periode 1970-1982 werden gezien op het Academisch Ziekenhuis te Leiden. De landen rond de Middellandse Zee, vooral Spanje, bleken belangrijke bronnen van besmetting. Bij 26 patiënten werd één huidafwijking gevonden. Op één na hadden de patiënten (papulo)noduli, noduli met centrale korstvorming en (of) ulcererende huidafwijkingen. Bij de meesten waren de afwijkingen gelokaliseerd op gelaat en extremiteiten, één patiënt had een slijmvliesafwijking van de neus, 3 hadden sporotrichoïde uitbreiding en 6 lymphadenitis. Voor het aantonen van de parasiet werden in wisselende frequentie toegepast: aspiratie, uitstrijk, biopsie en kweek. Het biopt en de kweek droegen het meest bij aan de diagnose. De behandeling bestond bij 22 patiënten uit parenterale toediening van natriumstibogluconaat en bij 13 anderen primair uit cryotherapie. Bovendien werden 4 patiënten behandeld met cryotherapie wegens recidief na of bijwerkingen van de behandeling met natriumstibogluconaat. Bij 3 patiënten werd spontane genezing afgewacht. Door incomplete follow-up was de uiteindelijke afloop niet bij alle patiënten bekend; de met cryotherapie behandelde huidafwijkingen genazen alle.

Bij nodulaire en ulcererende huidafwijkingen bij iemand die in de (sub)tropen verbleef, moet aan huidleishmaniasis gedacht worden; hierbij is de geografische anamnese zeer belangrijk.