‘Cubanen waren de eerste “artsen zonder grenzen”: lang voordat jullie bestonden, zond Cuba al artsen naar landen die dat nodig hadden’, vertelt de vertegenwoordiger van het ministerie als wij ons voorstellen. ‘Er waren jaren dat er 3000 Cubaanse artsen in het buitenland werkten. Nog steeds volgen jaarlijks even zoveel studenten uit Derde-Wereldlanden hier hun studie in de medicijnen. Nee, aan artsen geen gebrek, maar wij kunnen wel hulp gebruiken met medicijnen en medisch materiaal. Door de economische crisis zijn er allerlei tekorten, maar gezondheid moet een prioriteit blijven voor ons volk’. De arts kijkt ons verwachtingsvol aan. Het is duidelijk dat hij ervan uitgaat dat het nu de beurt is aan andere landen om Cuba te helpen. ‘Onze gezondheidszorg is voor iedereen toegankelijk, ze is gratis en het hele spectrum van vaccinatie tot harttransplantaties wordt bestreken’, vertelt hij verder. ‘Na de revolutie waren er slechts 6000 artsen in Cuba en…
Cuba: een land zonder corruptie, zonder condooms en zonder colberts
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:214-6
Reacties