Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Coronaire bypasschirurgie in 1971/'80 en in 1995/'96: toegenomen leeftijd en comorbiditeit, gelijke overlevingskans en minder vroege heringrepen 1 en 5 jaar na de operatie

Onderzoek
R.T. van Domburg
J.J.M. Takkenberg
K. Meeter
S.D.A. Valk
L.A. van Herwerden
A.J.J.C. Bogers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:2192-6
Abstract
Abstract
Sluiten
Coronary bypass surgery in 1971-80 and 1995-96: increased age and comorbidity, unchanged survival rates and fewer early reoperations 1 and 5 years postoperatively

To describe the characteristics of patients undergoing coronary bypass surgery (CABG) over the past 30 years and the outcome after 1 and 5 years.

Design

Retrospective.

Method

All 1041 patients who had undergone a first CABG in the Thorax centre of the Erasmus Medical Centre in Rotterdam during the period from 1 July 1971 through 31 May 1980 (group I) were compared with all patients who had also undergone such a first operation during the period between 1 September 1995 and 31 December 1996 (group II). Data on the patients, the operations, any reoperations and the mortality were obtained from patient records, from general practitioners and from municipal archives. Cumulative percentages of survival and of not having reCABG or percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA) were analysed by using the Kaplan-Meier-method.

Results

The patients in group I were 11 years younger on average than those in group II and there were more men (group I: 88, group II: 76). The patients in group II had more comorbidity than those in group I. The actuarial perioperative mortality was 1.2 in group I and 1.6 in group II. The overall 5-year mortality was significantly lower in group I than in group II (9.1 vs. 11.0). After adjustment for the baseline characteristics, however, the patients in group II had a lower risk of mortality. Coronary revascularisation in the first 5 years was required more often in group I than in group II (7.4 vs. 4.2). Independent predictors of a higher 5-year mortality were: a reduced ejection fraction (both groups), more extensive vascular disease (group I), chronic pulmonary disease, renal function disorders and diabetes mellitus (all group II), while treatment for hyperlipidaemia had a favourable effect on survival.

Conclusion

The age and comorbidity of the operated patients had increased over the years, while the chance of survival was no less than before and there was less chance of an early reoperation.

Samenvatting

Doel

Beschrijven van de karakteristieken van patiënten die in de loop van de laatste 30 jaar een coronaire bypassoperatie (CABG) ondergingen en de uitkomsten na 1 en 5 jaar.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Alle 1041 patiënten die een eerste CABG hadden ondergaan in het Thoraxcentrum van het Erasmus Medisch Centrum te Rotterdam in de periode 1 juli 1971-31 mei 1980 (groep I), werden vergeleken met alle 720 patiënten die eveneens zo'n eerste ingreep hadden ondergaan in de periode 1 september 1995-31 december 1996 (groep II). Gegevens over de patiënten, de ingrepen, eventuele heringrepen en sterfte werden verkregen uit statussen, van huisartsen en uit gemeentearchieven. De cumulatieve overlevingskansen en cumulatieve vrijwaring van een heringreep (reCABG of percutane transluminale coronairangioplastiek (PTCA, dotterprocedure)) werden geanalyseerd met de Kaplan-Meier-methode.

Resultaten

Patiënten uit groep I waren gemiddeld 11 jaar jonger dan die uit groep II en waren voornamelijk van het mannelijk geslacht (88 versus 76). Groep-II-patiënten hadden een hogere comorbiditeit dan groep-I-patiënten. De berekende perioperatieve sterfte bedroeg in groep I 1,2 en in groep II 1,6. Na correctie voor de patiëntkarakteristieken was de 5-jaarssterftekans in groep II statistisch significant lager dan in groep I. Het aantal heringrepen gedurende de eerste 5 jaar na de operatie was statistisch significant lager in groep II (7,4 versus 4,2). Onafhankelijke voorspellers van een hoger sterfterisico na 5 jaar waren: verminderde ejectiefractie (groep I en II), uitgebreider vaatlijden (groep I), chronische longziekte, nierfunctiestoornissen en diabetes mellitus (alle groep II). Behandeling met antilipaemica had daarentegen een gunstig effect op de overleving (groep II).

Conclusie

De leeftijd en de comorbiditeit van de geopereerde patiënten waren toegenomen, terwijl de overlevingskans niet minder dan voorheen was en de kans op een vroege heringreep wel.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:2192-6
Vakgebied
Chirurgie
Hart en vaten
Auteursinformatie

Erasmus Medisch Centrum, Thoraxcentrum, Dr. Molewaterplein 40, 3015 GD Rotterdam.

Dr.R.T.van Domburg, klinisch epidemioloog; mw.dr.J.J.M.Takkenberg, arts-onderzoeker; mw.dr.K.Meeter, cardioloog; mw.S.D.A.Valk, assistent-geneeskundige; dr.L.A.van Herwerden en prof.dr.A.J.J.C.Bogers, cardiothoracaal chirurgen.

Contact dr.R.T.van Domburg (vandomburg@thch.azr.nl)

Gerelateerd
Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties