Controversen rond de pathogenese en behandeling van diabetische neuropathie

Klinische praktijk
B. Bravenboer
A.C. Kappelle
H.J.A. Jebbink
P.H. Hendriksen
W.H. Gispen
D.W. Erkelens
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:823-6

Zie ook het artikel op bl. 819.

Inleiding

Polyneuropathie is een veel voorkomende en potentieel onderschatte aandoening bij zowel patiënten met diabetes mellitus type I als patiënten met diabetes mellitus type II. De gepubliceerde prevalentiecijfers variëren van 5 tot 80. Het lijkt erop dat bij patiënten met een lang bestaande ziekte de prevalentie hoger is dan bij patiënten met kort tevoren ontstane diabetes. De opgegeven getallen variëren sterk door verschillen in screeningmethode en heterogene criteria.12

Neuropathie is een syndroom dat veel verschijningsvormen kent; de meest voorkomende is de gecombineerde sensibel-motorische autonome neuropathie.34 Klachten die hierbij op de voorgrond staan zijn paresthesieën en een doof gevoel, beginnend in de distale delen van de onderste extremiteiten en zich langzaam uitbreidend naar proximaal. Deze klachten kunnen gepaard gaan met spierkrachtverlies, beginnend in de distale musculatuur. Door de combinatie van sensibiliteitsstoornissen en krachtverlies kunnen problemen bij het lopen optreden.1

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Postbus 85500, 3508 GA Utrecht.

Afd. Inwendige Geneeskunde: B.Bravenboer, H.J.A.Jebbink er prof. dr.D.W.Erkelens, internisten.

Afd. Neurologie: P.H.Hendriksen, neuroloog.

Rudolf Magnus Instituut, Utrecht.

A.C.Kappelle; prof.dr.W.H.Gispen, farmacoloog.

Contact B.Bravenboer

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties