Vijfentwintig jaar na de eerste toepassing van sulfonen tegen lepra, in 1939, werd voor het eerst het bestaan van resistentie van Mycobacterium leprae tegen sulfonen in dierproeven aangetoond, in 1964.1 Naar schatting kwam resistentie toen nog slechts bij 0,2 van de patiënten voor.2 In de jaren zeventig bleek dat sulfonresistentie overal voorkomt waar dapson als monotherapie is toegediend.3 Thans varieert het vóórkomen van secundaire resistentie van enkele procenten tot 30 en wordt, overal waar ernaar gezocht wordt, ook primaire sulfonresistentie gevonden. Omdat de meerderheid van de patiënten in de endemische gebieden nog steeds alleen dapson krijgt, valt nog verdere toename van sulfonresistentie te verwachten.
Eerste combinatietherapie
Reeds in 1970 wezen Freerksen et al., op grond van de ervaringen bij tuberculose, op de principiële onjuistheid van monotherapie bij chronische infectieziekten als tuberculose en lepra. Op grond van dierexperimenteel onderzoek met Mycobacterium marinum adviseerden zij lepra te behandelen met…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties