Chroom en insulineresistentie

Klinische praktijk
N. Kleefstra
H.J.G. Bilo
S.J.L. Bakker
S.T. Houweling
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:217-20
Abstract

Samenvatting

- Al vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw is bekend dat chroom noodzakelijk is voor een normaal glucosemetabolisme. Te weinig chroom in de voeding kan leiden tot insulineresistentie.

- Er is nog geen goede maat beschikbaar om chroomdeficiëntie vast te stellen. Desondanks kennen chroomsupplementen een toenemende populariteit.

- Verschillende systematische reviews hebben geen effect van chroom op glykemische parameters kunnen vaststellen (mogelijk mede door te lage doseringen), wel een daling van het lichaamsgewicht met gemiddeld 1 kg.

- In een dubbelblinde, gerandomiseerde, placebogecontroleerde studie bij Chinese patiënten met diabetes mellitus type 2 (DM2) ging suppletie met chroom 1000 μg ten opzichte van placebo gepaard met een daling van geglycosyleerd hemoglobine (HbA1c) van 2.

- Toxische effecten van chroom werden zelden gezien; wel worden er sinds kort vraagtekens geplaatst bij de veiligheid van een van de toedieningsvormen van chroom: chroompicolinaat.

- Bij het gebruik van chroomsupplementen als zelfmedicatie dient bij sommige patiënten met DM2 rekening te worden gehouden met een verhoogde kans op hypoglykemieën.

Auteursinformatie

Isala Klinieken, locatie Weezenlanden, afd. Interne Geneeskunde, Postbus 10.500, 8000 GM Zwolle.

Hr.N.Kleefstra en hr.S.T.Houweling (tevens: disciplinegroep Huisartsgeneeskunde, Rijksuniversiteit Groningen), arts-onderzoekers; hr.dr. H.J.G.Bilo, internist.

Academisch Ziekenhuis, afd. Interne Geneeskunde, Groningen.

Hr.dr.S.J.L.Bakker, internist.

Contact hr.N.Kleefstra (kleefstra@langerhans.com)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties