Chronische nierinsufficiëntie: bijtijds verwijzen

- Three patients reaching end-stage renal failure were referred to an internist-nephrologist. A 53-year old woman was referred late, with several late complications of chronic renal failure such as secondary hyperparathyroidism and signs of left ventricular hypertrophy. In addition she suffered from complications of a temporary vascular access required for intermittent haemodialysis prior to commencing peritoneal dialysis. A 52-year old man was referred early, resulting in reduced late complications of chronic renal failure and the timely start of peritoneal dialysis. An 84-year old man was referred for optimization of metabolic control and to be informed about the possibilities and consequences of renal replacement therapy, which he subsequently refused. With early consultation or referral to a nephrologist (i.e. when the creatinine clearance is < 30 ml/min) complications associated with chronic renal insufficiency can be identified and treated early, with the intention of preventing or reducing their impact, resulting in reduced morbidity and death, even after starting dialysis treatment.

Zie ook het artikel op bl. 719.

Dames en Heren,

Uit de statistieken van de landelijke registratie ‘Nierfunctievervangende therapie’, zoals die door de stichting RENINE worden bijgehouden, blijkt dat in 2001 het aantal dialysepatiënten en het aantal patiënten die startten met dialyse, verder zijn toegenomen. In de volgende ziektegeschiedenissen wordt nader ingegaan op het nut van bijtijds verwijzen van patiënten met chronische nierinsufficiëntie naar een specialist met specifieke kennis op het gebied van nierfunctiestoornissen en nierfunctievervangende therapie.

Patiënt A, een 53-jarige vrouw, werd verwezen voor nierfunctievervangende behandeling vanwege terminale nierinsufficiëntie. Zij was bekend wegens chronische pyelonefritis. Bij overplaatsing klaagde zij over moeheid, afgenomen eetlust, geleidelijk opgetreden gewichtsverlies gedurende de laatste maanden, jeuk en branderige ogen. De laatste jaren had zij geen blaasontsteking doorgemaakt en geen bijzonderheden aan de urine opgemerkt.

Bij lichamelijk onderzoek werd een bloeddruk van 150/95 mmHg gemeten, was de polsslag 56 slagen/min, en vielen hyperemische conjunctivae op…