Chirurgische behandeling van levensbedreigende mediastinitis na perforatie van de oesofagus of door lekkage na oesofagus-chirurgie

Evaluation of the surgical treatment of life-threatening mediastinitis following oesophageal perforation or leakage after resection for oesophageal cancer.

Design

Descriptive retrospective.

Setting

Department of Surgery, University Hospital Utrecht.

Methods

Between June 1989 and October 1994, 18 patients with severe mediastinitis and sepsis following perforation of the oesophagus or leakage after oesophageal resection for oesophageal cancer were treated with aggressive surgery. (Peri-)anastomotic leakage was the cause of mediastinitis and sepsis in 14 patients, 3 patients perforated during endoscopy and 1 patient suffered a spontaneous perforation. Aggressive surgery consisted of removing the oesophageal replacement from the mediastinum, creating an oesophago-cutaneostomy and a feeding enterostomy and drainage of the mediastinum and interpleural spaces.

Results

All patients survived; however, postoperative morbidity was high. The alimentary tract was reconstructed in 15 patients.

Conclusion

Aggressive surgical treatment of life-threatening mediastinitis and sepsis as described here can save severely ill patients. Because of the high postoperative morbidity level only patients with perforations of the oesophagus and early stages of oesophageal cancer should be operated.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van chirurgische behandeling van levensbedreigende mediastinitis ontstaan na perforatie van de oesofagus of door lekkage na oesofagusresectie.

Opzet

Descriptief retrospectief.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Utrecht.

Methode

In de periode juni 1989-september 1994 werden 18 patiënten met ernstige mediastinitis en sepsis door een perforatie van de oesofagus of door postoperatieve lekkage na oesofagus-chirurgie behandeld met agressieve chirurgische therapie. Postoperatieve lekkage was bij 14 patiënten de oorzaak van de mediastinitis en de sepsis; bij 3 patiënten ontstond een perforatie na endoscopie en 1 patiënt kreeg een spontane perforatie. De chirurgische behandeling bestond uit het verwijderen van de lekkende (neo-)oesofagus uit het mediastinum, het aanleggen van een deviërend oesofagostoma en een enterostoma voor voeding en uit drainage van het mediastinum en de beide pleuraholten.

Resultaten

Alle patiënten overleefden de ingreep; de postoperatieve morbiditeit was echter groot. Bij 15 van de 18 patiënten vond later reconstructie van de spijsweg plaats.

Conclusie

Behandeling van levensbedreigende mediastinitis met agressieve chirurgische therapie is vergaand en ingrijpend. Alle patiënten overleefden de behandeling, maar de postoperatieve morbiditeit was groot. Bij patiënten met een beperkte levensverwachting kan dit een reden zjn voor een terughoudend beleid.