Samenvatting
Doel
Evalueren van de behandeling van patiënten met gedifferentieerde (papillair of folliculair) schildklierkanker behandeld in algemene ziekenhuizen in Zuidoost-Nederland in de periode 1983-1996, in relatie tot consensusrichtlijnen uit 1987.
Opzet
Populatieonderzoek, retrospectief beschrijvend.
Methode
Van alle 236 patiënten met gedifferentieerde schildklierkanker in de periode 1 januari 1983-31 december 1996 werden bij de kankerregistratie van het Integraal Kankercentrum Zuid (IKZ), Eindhoven, gegevens opgevraagd over de histologie, het TNM-stadium en de behandeling (ziekenhuis, behandelaar, type operatie, verwijzing voor 131I-nabehandeling). De behandeling werd vergeleken met de consensusrichtlijnen uit 1987.
Resultaten
Van 219 patiënten (137 met papillair, 82 met folliculair schildkliercarcinoom) werden de gegevens bestudeerd; de 17 overige bleken verwezen te zijn van buiten de regio. In alle ziekenhuizen in de regio werden patiënten behandeld; het aantal specialisten per ziekenhuis dat zich met schildklierkanker bezighield was beperkt. Van de patiënten onderging 79 een (bijna-)totale thyreoïdectomie, waarvan de helft in 2 tempi en in 12 gecombineerd met een halslymfklierdissectie. De chirurgische behandeling was meestal conform de consensusrichtlijnen: 65-100 van de gevallen per ziekenhuis. Het aantal patiënten doorverwezen voor 131I varieerde van 17 tot 90; doorverwijzing vond vooral plaats bij aangetoonde metastasering en/of bij grotere tumoren. Van de 24 patiënten met een klein niet-gemetastaseerd papillair schildkliercarcinoom werd 79 niet verwezen voor 131I-behandeling.
Conclusies
Het in de consensusrichtlijnen vervatte beleid was bekend en leek geaccepteerd wat betreft de chirurgische behandeling, maar werd verschillend geïnterpreteerd voor 131I-nabehandeling. Het lijkt zinvol de richtlijnen opnieuw te beoordelen.
Reacties