Inleiding
De overleving van patiënten met een plaveiselcelcarcinoom uitgaande van de slijmvliezen in het hoofd-halsgebied (verder ‘hoofd-halstumor’) is, ondanks tal van verbeteringen in de behandeling gedurende de laatste jaren, niet sterk gestegen. Vooruitgang werd onder andere bereikt op het gebied van ‘reconstructieve’ operaties, radiotherapie en combinatiebehandeling van operatie en bestraling. Het is echter niet realistisch te verwachten dat met de thans ter beschikking staande behandelingsmethoden binnen afzienbare tijd de lange-termijnoverleving nog sterk zal verbeteren. Nu de resultaten van de behandeling van een eerste hoofd-halstumor dus een zeker plafond bereikt lijken te hebben, wordt de overleving op lange termijn relatief meer bepaald door het al dan niet optreden van tweede primaire tumoren. Tweede primaire tumoren komen voor bij 10-35 van de patiënten met een hoofd-halstumor.1-4 Het is dan ook niet onredelijk te veronderstellen dat als het ontstaan van deze tweede tumoren (ten dele) te voorkomen zou zijn, de overleving op…
Reacties