CARA is geen diagnose

Klinische praktijk
H.J. Sluiter
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:2201-3

Dames en Heren,

Op de polikliniek Longziekten zagen wij op één ochtend drie patiënten met verschillende klachten en verschijnselen, maar met een zelfde verwijsdiagnose: CARA. Deze klinische les gaat meer over die verwijsdiagnose dan over de patiënten. Toch hebben wij voor onze beschouwing een aantal gegevens van deze patiënten nodig.

Patiënt A is een 26-jarige onderwijzeres. Als kleuter en op de lagere school had zij langdurige hoestperioden, waarbij zij een duidelijk hoorbare, piepende ademhaling had. Zij werd hiervoor niet behandeld. In de puberteit verdwenen de klachten vrijwel geheel. Sinds een paar jaar heeft zij aanvallen van kortademigheid; tussentijds is zij zonder klachten. Zij kan haar werk goed doen, doet aan sport, heeft nooit gerookt. De verdere anamnese doet een allergie voor huisstof vermoeden, terwijl ook aspecifieke prikkels (temperatuurwisselingen, verflucht) haar klachten doen toenemen. De familie-anamnese voor CARA is positief. Bij lichamelijk onderzoek vinden wij geen afwijkingen. De vitale capaciteit en…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Longziekten, Postbus 30.001 9700 RB Groningen.

Prof.dr.H.J.Sluiter, longarts.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties