Je bent arts, je bent ambitieus en je bent zwanger. Wat doe je dan? Doorgaan tot het eigenlijk niet meer verantwoord is, blijkt uit gesprekken die NTVG met jonge dokters voerde. ‘We zijn opgeleid met het idee: niet piepen.’
‘Toen ik 20 weken zwanger was, werkte ik vijf dagen per week op de spoedeisende hulp, gemiddeld tien uur per dag. Ik kreeg last van harde buiken en de verloskundige drukte me op het hart minder te gaan werken, maar dat durfde ik niet aan te geven. Pas toen ik vijf weken later van mijn fiets op mijn buik viel en de baby gecontroleerd moest worden, drong het tot me door dat ik zo niet verder kon.’
Aan het woord is aios huisartsgeneeskunde Juul Leijssen. Ze beviel uiteindelijk een paar dagen na het begin van haar zwangerschapsverlof – vijf weken…
zwak houdings-en bewegingsapparaat
Ook zwangere dokters zouden moeten beseffen dat ze onderdeel zijn van steeds zwakkere jongere generaties. We zien het nu al bij de jongste kinderen, dat hun motoriek, hun lichaamshouding, hun flexibiliteit al niet meer klopt door de almaar intensiever geworden zittende leefstijl en al dat ( verplicht of volontair) beeldschermgebruik.
Net als bij andere jongvolwassenen, die fysieke prestaties moeten leveren ( Defensieopleiding: 60% uitval!!; 2x verdubbeling sportblessures) wordt bij zwangeren een enorme toename van "bekkenbodemproblemen" sinds de jaren 80 geregistreerd (o.a.Nivel). In tegenstelling tot de soldaat en de sporter kan de zwangere niet afhaken! Die problemen aan bekkenbodem en eigenlijk de rug zijn een direct gevolg van het niet meer optimaal ontwikkeld krijgen van het houdings- en bewegingsapparaat en verdwenen kennis over preventief onderhoud. Ons steun- en bewegingsapparaat: het meest ondergeschoven kindje in de studie geneeskunde. Dan komt preventieve geneeskunde (Gezondheidsleer) nooit meer van de grond.
https://www.nivel.nl/nl/panels-en-registraties/nivel-zorgregistraties-eerste-lijn/methoden/vaststellen-cijfers-zorgverlening-eerste-lijn/fysiotherapeuten