'Blow-out'-fracturen van de orbita

De klachten en verschijnselen en de diagnostiek van zygomafracturen zijn in 1985 in dit tijdschrift aan de orde geweest.1 Behalve een zygomafractuur kunnen ook een ‘blow-out’-fractuur en (of) een fractuur van de rand van de orbita voorkomen. De blow-out-fractuur van de orbita wordt gedefinieerd als een fractuur van hetzij de orbitabodem, hetzij de mediale orbitawand, met eventueel prolaps van orbitaweefsel via het defect in respectievelijk de sinus maxillaris of de sinus ethmoidalis. Een blow-out-fractuur van de orbita is moeilijker te diagnostiseren dan een zygomafractuur, omdat de klinische symptomen van de blow-out-fractuur minder duidelijk zijn en slechts deels overeenkomen met die van een zygomafractuur. Een aparte bespreking van de blow-out-fractuur van de orbita is dan ook gerechtvaardigd. Door een goede diagnostiek en behandeling kunnen functionele complicaties, zoals dubbelbeelden, enophthalmus en ptosis en eventuele secundaire correcties hiervan, worden voorkomen.