Samenvatting
- Bloedplaatjesaggregatieremmers, ook wel trombocytenaggregatieremmers (TAR’s) genoemd, worden voorgeschreven ter preventie van secundaire cardiovasculaire events (CVE) na endovasculaire revascularisatie (dotterbehandeling).
- TAR’s zijn niet bij alle patiënten even effectief. ‘High on-treatment platelet reactivity’ (HTPR), het fenomeen dat de bloedplaatjesactivatiestatus hoog is ondanks TAR-gebruik, geeft een hoog risico op secundaire CVE.
- Bloedplaatjesfunctietesten (PFT’s) worden gebruikt om HTPR te diagnosticeren. Er zijn diverse testen, waarvan lichttransmissie-aggregometrie (LTA) als gouden standaard gezien wordt. Sommige testen zijn alleen geschikt om het effect van een bepaalde categorie TAR’s te meten.
- Onderzoek naar de bruikbaarheid van PFT’s om de behandeling met TAR’s te optimaliseren heeft nog geen eenduidige conclusies opgeleverd.
- Op dit moment is er nog geen plaats voor routinematige toepassing van PFT’s in de klinische praktijk. Bij de behandeling van bepaalde categorieën patiënten met trombo-embolisch vaatlijden, bijvoorbeeld degenen met nierfalen of een niertransplantatie in de voorgeschiedenis, kunnen PFT’s wel overwogen worden.
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1700
Vakgebied
Reacties