Big Doctor

We leven in het tijdperk van steeds data-intensievere zorg. Het aantal scans op de Spoedeisende Hulp is in 15 jaar met 500% gestegen. Selin Ersoydan suggereert dat deze toename het gevolg is van minder adequaat klinisch redeneren van de aanvragende artsen (D7231). Collega-radioloog Rick van Rijn stelt echter dat die conclusie niet zomaar getrokken kan worden, omdat bijvoorbeeld ook het EPD waarin een CT moet worden ‘georderd’ veel complexer is geworden (D7270). Daardoor neemt de aanvrager mogelijk minder tijd en ruimte om zijn redenering in te typen. Deze gegevens onderstrepen in ieder geval de toenemende complexiteit van diagnostiek door meer EPD- en CT-data. En die data-intensivering is nog maar het begin van nog veel meer data die patiënten ons met sensoren en online vragenlijsten gaan brengen.

Maar wordt de patiënt daar navenant beter van? Timo Bolt en collega’s stellen deze vraag in een terugblik op de diabeteszorg. Ze beschrijven eerst het tijdperk van zelfdiscipline met diëten, waarna de datawetenschap toeslaat met zelfmonitoring (D7061).

‘Blijf generalist om de datastroom de baas te kunnen’

Zo hebben we als ‘Big Doctor’, die de patiënt nauwlettender volgt, meer werk om al die data te doorzien, waar natuurlijk geen tijd voor is. Maar ook de patiënt wordt met een karrenvracht aan werk opgezadeld. Sensoren moeten dag en nacht gedragen worden en tientallen vragen als hordes voor polikliniekbezoek worden genomen. Sommigen lukt dat, maar wat als je er echt te ziek of zwak voor bent? Wordt beter worden zo topsport en denksport tegelijk? En wat als je digibeet of anderstalig bent?

Het doet me denken aan de 90-jarige mevrouw die bij ons wilde meedoen aan een onderzoek naar orthostatische hypotensie tijdens paraboolvluchten van de ESA (European Space Agency). Het was alsof haar datastroom het vliegtuig moest aandrijven. De ESA wilde álles van haar weten. Geven lucht- en ruimtevaartartsen ons dan een goed voorbeeld van hoe je het beste data-intensief kunt dokteren (C5335)? Nee dus. Kuypers en Simons, eigenlijk de enige twee Nederlandse lucht- en ruimtevaartgeneeskundigen, zijn vooral generalist gebleven! In hun supertechnologische omgeving moet je blijkbaar generalist blijven om de datastroom de baas te blijven. Hoe herkenbaar.

Mijn 90-jarige mevrouw kwam niet door de ESA-screening door een mogelijke aortaklepstenose als toevalsbevinding. Haar huisarts werd vriendelijk verzocht het op te lossen…