Bewaking van de foetus tijdens de partus

Opinie
J. Cleton
G.J. Amelink
M. van Haaften
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1627-9

Sedert het begin van de jaren zestig is het intensief bewaken van de foetus niet meer weg te denken uit de verloskunde. De ontwikkelingen op dit gebied zijn sedertdien niet stil blijven staan. Bestaande methoden van bewaking zijn verder geperfectioneerd en nieuwe methoden worden nog steeds ontwikkeld.

Het is alweer 10 jaar geleden dat er in dit tijdschrift een artikel werd gepubliceerd over de intensieve bewaking van de foetus tijdens de partus.1 Hierin wordt geconcludeerd dat intensieve bewaking van de foetus door middel van cardiotocografie en microbloedonderzoek de mogelijkheid biedt met meer zekerheid dan voorheen de juiste behandeling tijdens een partus met een verhoogd risico vast te stellen. Inmiddels is in het bijzonder bewaking door middel van cardiotocografie, al dan niet in combinatie met microbloedonderzoek, wereldwijd een routinehandeling geworden.

Het doel van het bewaken van de foetale toestand is het opsporen van hypoxie, zodat asfyxie (een toestand die permanente…

Auteursinformatie

Diakonessenhuis, afd. Gynaecologie en Obstetrie, Bosboomstraat 1, 3582 KE Utrecht.

Mw.J.Cleton, assistent-geneeskundige; dr.M.van Haaften, gynaecoloog.

Academisch Ziekenhuis, Neurologische kliniek, researchlaboratorium neurologie, Utrecht.

G.J.Amelink.

Contact dr.M.van Haaften

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties