Rond de jacht op gezondheidswinst en ons streven elk gezondsheidsrisico uit te sluiten, is een lucratieve industrie ontstaan. Deze roept ons op iedere kans op risicoreductie aan te grijpen, ongeacht de materiële of immateriële kosten daarvan. Van overheidswege worden allerlei bevolkingsonderzoeken aangeboden, terwijl bekende Nederlanders de individuele burger via de media duidelijk maken dat een CT- of MRI-scan ‘voor de zekerheid’ goed is voor de innerlijke rust.
Aandacht voor schadelijke neveneffecten van screeningsprogramma’s is er nauwelijks, terwijl alleen al de kosten, ook in immateriële zin, van die ‘collateral damage’ aanzienlijk zijn. Het vinden en behandelen van aandoeningen die zonder screening nooit tot symptomen zouden hebben geleid, is voor patiënten een angstig en voor de samenleving een kostbaar traject. Dat geldt ook voor het uitsluiten van vermeende aandoeningen bij fout-positieve uitslagen. We staan aan de vooravond van de oproep tot een nieuwe vorm van risicoreductie, het bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Op basis…
Reacties