Samenvatting
Bij langdurig gebruik van benzodiazepinen voor angst- en slaapstoornissen neemt de werkzaamheid geleidelijk af, terwijl het risico op afhankelijkheid en bijwerkingen toeneemt. Om die reden werd in 2009 de vergoeding van benzodiazepinen stopgezet. Diverse factoren droegen ertoe bij dat deze maatregel doorgevoerd kon worden: het brede draagvlak onder betrokken partijen voor het stopzetten van de vergoeding, de mogelijkheid om benzodiazepinen te blijven vergoeden voor patiëntengroepen voor wie langdurig gebruik geïndiceerd is, de lage organisatiegraad van patiënten die deze middelen gebruiken, en – niet in de laatste plaats – het inzicht dat langdurig gebruik voor angst- en slaapstoornissen niet effectief en medisch niet noodzakelijk is. In het eerste jaar na het stopzetten van de vergoeding daalde het gebruik met 15%. In de jaren daarna was het gebruik stabiel, gevolgd door een nieuwe daling in de afgelopen jaren.
Reacties