Beheersing van het resistentievraagstuk door het voeren van een antibioticabeleid

B. van Klingeren
M.F. Michel
J.H.T. Wagenvoort
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:860-4

De reeds verschenen artikelen uit deze reeks zijn gepubliceerd op bl. 672, 673 en 860 van deze jaargang.

Kort na de introductie van de eerste antibiotica werd duidelijk dat bacteriën mechanismen bezitten om zich aan de werking van deze middelen te onttrekken en dat onder selectiedruk resistente mutanten van oorspronkelijk gevoelige bacteriën de overhand kunnen krijgen. Reeds in de jaren vijftig ontdekte men dat resistentiekenmerken dikwijls overdraagbaar zijn doordat ze gelegen zijn op extrachromosomaal DNA, op zogenaamde resistentieplasmiden. Bovendien nam in de loop der jaren het aantal resistentiekenmerken per plasmide toe, resulterend in een soms zorgwekkende multiresistentie.1

Het behoeft…

Auteursinformatie

Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieuhygiëne, Laboratorium voor Bacteriologie en Antimicrobiële Middelen, Postbus 1, 3720 BA Bilthoven.

Dr.B.van Klingeren, microbioloog.

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt, afd. Bacteriologie, Rotterdam.

Prof.dr.M.F.Michel en dr.J.H.T.Wagenvoort, medisch microbiologen.

Contact dr.B.van Klingeren

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties