Behandeling van posttraumatische dystrofie

Opinie
Ch.J. Vecht
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:1620-2
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 1617, 1631 en 1635.

Posttraumatische dystrofie, ook wel ‘sympathische reflexdystrofie’ genoemd, is een gevreesde aandoening, die na een relatief onschuldig trauma kan ontstaan. De nieuwste benaming is ‘complex regionaal pijnsyndroom’, waarbij onderscheid wordt gemaakt in een type met (type 1) en zonder zenuwletsel (type 2). Posttraumatische dystrofie komt voor na uitwendige trauma's (fracturen) aan de ledematen, soms bij neurologische aandoeningen (schouder-handsyndroom), na een myocardinfarct of operatie. Na een latentie van enige dagen of weken ontwikkelt zich een zeer pijnlijke, warm aanvoelende, gezwollen hand of voet, die de lichtste aanraking niet kan velen. Vaak is er sprake van overgevoeligheid voor aanraking (allodynie) of een pijnlijke prikkel (hyperalgesie) zonder verband met het verzorgingsgebied van een perifere zenuw. Tegelijk zijn er autonome stoornissen met aanvankelijke zwelling, roodheid en hyperhydrosis. In een later stadium ontstaan trofische veranderingen aan huid, weke delen en botten met brokkelige nagels…

Auteursinformatie

Medisch Centrum Haaglanden, locatie Westeinde, afd. Neurologie, Postbus 432, 2501 CK Den Haag.

Contact Dr.Ch.J.Vecht, neuroloog (ch.vecht@wxs.nl)

Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties