Behandeling van patiënten met de ziekte van Wegener, dan wel ANCA-geassocieerde vasculitis

Opinie
J.W. Cohen Tervaert
C.A. Stegeman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2003;147:2265-7
Abstract

Zie ook het artikel op bl. 2294.

Van haecht et al. beschrijven elders in dit tijdschriftnummer een patiënt met de ziekte van Wegener bij wie overmatige blootstelling aan siliciumdioxide mogelijk een uitlokkende factor vormde voor het ontstaan van de ziekte.1 Expositie aan siliciumdioxide wordt door 30-50 van de patiënten met de ziekte van Wegener gerapporteerd – duidelijk vaker dan door patiënten met andere ziekten of door gezonde controlepersonen, van wie 10-25 deze expositie rapporteert. Siliciumdioxide is niet de enige bekende uitlokkende factor voor de ziekte van Wegener. In het verleden toonden wij aan dat het chronisch dragen van Staphylococcus aureus ook een uitlokkende factor kan zijn. Bij 60-70 van de patiënten met de ziekte van Wegener wordt chronisch dragerschap van S. aureus vastgesteld, terwijl dat bij slechts 10-20 van de controlepersonen het geval is.2 De patiënt van Van haecht et al. werd behandeld met methylprednisolon en cyclofosfamide…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Klinische en Experimentele Immunologie, Postbus 5800, 6202 AZ Maastricht.

Prof.dr.J.W.Cohen Tervaert, internist-nefroloog.

Academisch Ziekenhuis, afd. Nefrologie, Groningen.

Dr.C.A.Stegeman, internist-nefroloog.

(secretariaat-imm@immuno.unimaas.nl).

Contact prof.dr.J.W.Cohen Tervaert (secretariaat-imm@immuno.unimaas.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties