Op 22 juli 2015 werden op de Alzheimer’s Association International Conference in Toronto namens farmaceut Eli Lilly de resultaten gepresenteerd van onderzoek naar effecten van het geneesmiddel solanezumab bij patiënten met lichte ziekte van Alzheimer (MMSE-score: 21-26)(www.alz.org/aaic/releases_2015/wed-7amET.asp).1 De presentatie werd direct door de internationale pers opgepakt. Wie de nieuwssites volgt zou het idee kunnen krijgen dat een nieuw wondermiddel is opgestaan.2,3 Er zijn echter grote vraagtekens te zetten bij de jubelstemming.
De amyloïdhypothese als verklaring voor de ziekte van Alzheimer
De ziekte van Alzheimer kenmerkt zich onder andere door de productie van het eiwit β-amyloïd (Aβ1-42) in de hersenen. Dit eiwit ontstaat als gevolg van een afwijkende splitsing door β- en γ-secretase van het transmembraaneiwit amyloïd-precursorproteïne (APP). De oplosbare Aβ1-42-monomeren die hierdoor ontstaan, clusteren vervolgens tot fibrillaire oligomeren die neurotoxisch zijn. Vervolgens worden amyloïdplaques gevormd, waarvan men veronderstelt dat ze niet toxisch…
Reacties