Behandeling van nefritis bij systemische lupus erythematodes

Klinische praktijk
G. Ligtenberg
R.H.W.M. Derksen
J.H.M. Berden
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:1941-4

Systemische lupus erythematodes (SLE) is een klinisch pluriforme auto-immuunziekte, die vooral jonge vrouwen treft. Glomerulonefritis treedt op bij 50 tot 75 va de patiënten met SLE,1 en kent een grote verscheidenheid aan klinische symptomen: aan de ene zijde van het spectrum een geringe proteïnurie, aan de andere zijde snel progressief verlopende glomerulonefritis, die onbehandeld in korte tijd tot terminale nierinsufficiëntie leidt. De prognose van lupusnefritis kan in het algemeen slecht worden voorspeld op grond van de klinische verschijnselen. De belangrijkste klinische graadmeter die een voorspellende waarde heeft ten aanzien van de prognose van de nierfunctie is de serumcreatinineconcentratie bij het begin van de ziekte.23 Daarnaast blijkt de ernst van de histologische afwijkingen van belang.4 Door de World Health Organization (WHO) is een classificatie van de histologische bevindingen ten aanzien van het nierbiopt opgesteld (tabel 1).56 Deze WHO-classificatie geeft een goede indruk van de…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Afd. Nierziekten en Hypertensie: mw.G.Ligtenberg, internist-nefroloog.

Afd. Reumatologie en Klinische Immunologie: dr.R.H.W.M.Derksen, internist.

Academisch Ziekenhuis, afd. Nierziekten, Nijmegen.

Prof.dr.J.H.M.Berden, internist-nefroloog.

Contact mw.G.Ligtenberg

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties