Behandeling van (drug)verslaafden: een aparte medische discipline

- In 2002, the Health Council of the Netherlands published two reports on drug addiction. One concerned the treatment of drug addicts in general and the other focused on addicted detainees. At present ‘addiction medicine’ does not exist as a specialisation in its own right. Inpatient and outpatient clinics for addicts are mainly staffed by social workers and psychologists. This is in stark contrast with the need to address somatic and psychiatric comorbidity. Furthermore, addicts should be viewed as patients suffering from a chronic disease as opposed to a social nuisance. The variety of medications available for both substitution-oriented and abstinence-oriented treatment necessitates a stronger medical approach. The medical treatment of imprisoned addicts requires specific attention, as in such a setting control has a greater priority than treatment.

Zie ook de artikelen op bl. 1628, 1637 en 1653.

Elders in dit nummer staan 2 artikelen over de behandeling van drugverslaafden, elk vanuit een verschillend perspectief: het ene vanuit dat van het medicamenteuze handelen,1 het andere vanuit dat van de detentiesituatie.2 De beroepsgroep van de verslavingsartsen juicht het verschijnen toe van de beide rapporten van de Gezondheidsraad naar aanleiding waarvan de 2 artikelen zijn geschreven.3 4 De rapporten hebben een groot maatschappelijk en individueel belang. Maatschappelijk vanwege verbanden met druggerelateerde criminaliteit en de zogenaamde verwervingscriminaliteit, andere ondervonden overlast en de daaruit voortvloeiende stigmatisering van gebruikers(groepen). Individueel omdat beide rapporten uitgaan van verslaving als ‘aandoening met een chronisch karakter’ en pleiten voor een adequate behandeling. ‘Aandoeningen met een chronisch karakter’ geeft aan dat het hier gaat om een medische aangelegenheid, die dan ook primair door vertegenwoordigers van medische disciplines behandeld zal moeten worden.

Andere overeenkomsten…