Perifere arteriële vaatafwijkingen komen zo vaak voor dat vrijwel iedere arts, zowel in de eerste als in de tweede lijn, en zowel in de curatieve als in de niet-curatieve sector, regelmatig direct of indirect daarmee te maken krijgt. De prevalentie van symptomatische arteriële vaatafwijkingen van de onderste extremiteiten neemt toe met de leeftijd en loopt op van 1,5 in de groep van 50-59-jarigen tot een maximum van 7,1 in de groep van 70-79-jarigen.1 In een groot bevolkingsonderzoek in Schotland, zowel mannen als vrouwen betreffend van 55-75 jaar, bleek de prevalentie van claudicatio intermittens 4,5 te zijn.2
In dit overzicht beperken wij ons tot de behandeling van distale arteriële vaatafwijkingen, dat wil zeggen tot die afwijkingen die gelokaliseerd zijn beneden het niveau van de lies.
Oorzaak van distale arteriËle vaatafwijkingen
De oorzaak van distale vaatafwijkingen is vrijwel altijd de oblitererende of stenoserende vorm van arteriosclerose. Slechts bij uitzondering gaat…
Reacties