‘Coffee, tea?’, het welbekende adagium van de stewardess komt stilaan mijn kant op en ik verheug me op heerlijk geurende koffiedampen. Ik geef toe dat vliegtuigkoffie niet altijd geslaagd is, maar wat ik van de stewardess met – ik schat – Oost-Europese roots, inclusief hoge jukbeenderen en smetteloos bleke huid, voorgeschoteld krijg, kan er zeker mee door.
We vliegen over Bagdad. Ik kan tussen het onverwacht ordelijk stratenpatroon vanaf 10.000 meter hoogte een imposant monument onderscheiden dat ik herken uit een van de vele documentaires over het Iraakse conflict. Of zou het beroepsmisvorming zijn om uit de zanderige stadsmassa zo…
Artikelinformatie
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties