Dames en Heren,
Bijna 30 jaar na de eerste beschrijving is het ‘acute respiratory distress’-syndroom (ARDS) nog steeds een belangrijke reden voor opname en behandeling op de intensive-careafdeling.1 ARDS wordt gedefinieerd als een acuut ontstane respiratoire insufficiëntie, gekenmerkt door hypoxemie (ratio arteriële zuurstofspanningfractionele inspiratoire zuurstofconcentratie (PaO2FiO2) 2 De aandoening kan optreden in het kader van een ernstig trauma of van sepsis, maar kan ook het gevolg zijn van directe beschadiging van de longen door bijvoorbeeld aspiratie, verdrinking, inhalatie van bepaalde toxische stoffen of infectie.
De behandeling is gericht op het wegnemen van de onderliggende oorzaak. Mechanische beademing is vrijwel altijd noodzakelijk. Doordat de afwijkingen niet homogeen over de long zijn verdeeld, blijkt de patiënt met ARDS zeer gevoelig te zijn voor pulmonale beschadiging door mechanische ventilatie. De preventie van deze iatrogene beschadiging heeft grote aandacht van de intensive-carearts. Op dit…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties