Barbarij: opleiding zonder medische geschiedenis

Rudolf Virchow regarded medical education that did not include the history of medicine as barbarism. Despite this view, current education on medical history in medical faculties in the Netherlands is minimal in terms of the number of teaching staff and the hours spent on the subject. Important arguments for teaching medical history to medical students are academic development, a better understanding of the historic fundamentals of research, clinical practice and the medical profession and, more recently, a better understanding of the historical and social context of medicine. Modern education on the history of medicine provides a perfect opportunity for critical reflection on the complexity of modern-day medicine. On the basis of these arguments, history of medicine belongs within the framework for Undergraduate Medical Education as an independent domain with appropriate assessment.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Samenvatting

Rudolf Virchow beschouwde een geneeskundeopleiding zonder medische geschiedenis als barbarij. Ondanks die visie is het onderwijs in de medische geschiedenis aan de Nederlandse geneeskundefaculteiten minimaal qua aantal docenten en onderwijsuren. Belangrijke argumenten vóór het medisch historisch onderwijs zijn de academische vorming, het beter begrijpen van het historische fundament van wetenschappelijk onderzoek, de klinische praktijk en de medische professie en – recenter – het beter begrijpen van de historische en maatschappelijke context van de geneeskunde. Modern onderwijs van de medische geschiedenis biedt bij uitstek de mogelijkheid van kritische reflectie op de huidige complexe geneeskunde. Op grond van deze argumenten hoort de medische geschiedenis thuis in het raamplan ‘Artsopleiding’ als een eigen kennisdomein met bijbehorende toetsing.