Terwijl ik steeds ouder word, worden de mij begeleidende artsen steeds jonger. Inmiddels ben ik toe aan de 3e of de 4e generatie hulpverleners. Dit werkt soms ook door in het begrip over mijn mogelijkheden met hemofilie. Ik moest daar sterk aan denken bij het bericht ‘Beperkt risico voor sportend kind met hemofilie’ in de nieuwsrubriek van dit tijdschrift (C1519).
Zelf kom ik uit de tijd dat er nog geen behandeling voor hemofilie mogelijk was, met een bijbehorende slechte levensverwachting. Het was dat mijn ouders mij wel enig levensgenot gunden, dat ik buiten mocht spelen als dat kon…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2013;157:B896
Vakgebied
Reacties