Tijdens haar opleiding Geneeskunde en specialisatie Interne Geneeskunde, wilde Resy van Beek altijd een tijd naar het buitenland. Ze kreeg die kans in het laatste opleidingsjaar van haar subspecialisatie tot intensivist in Leuven. Omdat een stage in Australië eenvoudiger te organiseren was dan in het Verenigd Koninkrijk, besloot ze daar een opleidingsplaats te zoeken. ‘Tot dan toe had ik niets met Australië. Ik had nooit de behoefte gevoeld om kangoeroes te zien in hun natuurlijke omgeving’ (resyvanbeek@yahoo.com).
Australiërs spreken Engels. Zeggen ze. Dat is niet waar, ze spreken Australisch en dat lijkt op Engels. Geschreven is het ongeveer vergelijkbaar, gesproken is het een onbeschrijflijk lelijk dialect. Als buitenlander werken in een ziekenhuis waar een andere taal gesproken wordt, is niet eenvoudig. Ondanks het verplichte Engelstalig examen duurde het voor mij 2-3 maanden voordat ik het gebabbel tijdens de dagelijkse handover kon volgen. En nu, na ruim 4 jaar werken in Adelaide, leer ik nog regelmatig nieuwe woorden.
Australiërs hebben de gewoonte woorden af te korten: ‘After the footy we ate roo from the barbie and I got…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties