Attributies en chronische vermoeidheid

Opinie
G. Bleijenberg
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:1510-2
Abstract

Vermoeidheid komt erg vaak voor en behoort tot de toptien van aan huisartsen voorgelegde klachten. Vaak gaat vermoeidheid vanzelf weer over, maar in zo'n 10 van de gevallen blijven de klachten tenminste een half jaar of langer aanhouden.1 Als voor deze klachten door de arts geen lichamelijke verklaring gevonden is, spreken wij van chronische vermoeidheid.

Wat ook de verklaring is die de arts geeft, patiënten hanteren vaak eigen verklaringen voor hun klachten. Deze verklaringen worden attributies genoemd. Vrijwel iedere patiënt heeft duidelijke of minder duidelijke ideeën over de oorzaak van zijn klachten. Men spreekt dan van causale attributies. Onlangs verscheen van een Engelse onderzoeksgroep een artikel getiteld: ‘Chronic fatigue in the community: “a question of attribution”’.2 Deze titel suggereert dat louter attributies bepalend zijn voor chronische vermoeidheid. Klopt dat? Wat is eigenlijk de rol van attributies bij patiënten met chronische vermoeidheid en het chronische-vermoeidheidsyndroom (CVS)?

Eerst iets over…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Medische Psychologie, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Dr.G.Bleijenberg, klinisch psycholoog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties