A.Taminiau, 50 jaar huisarts.

– Het lijkt nog kort geleden, dat wij in dit tijdschrift aandacht schonken aan het 40-jarig artsjubileum van Pum Taminiau. Inmiddels is hij een halve eeuw onafgebroken werkzaam geweest in zijn praktijk op ‘de Heuvel’ in Tilburg, met grote inzet en liefde voor het beroep van gezinsarts; het was geen uitzondering, dat hij drie generaties van één familie verzorgde. Hij kon dit door zijn sterke constitutie, zijn werklust, zijn beroepsopvatting - 24 uur beschikbaar zijn, een vanzelfsprekendheid - woekeren met je kennis en kunde, opkomen voor je patiënten, desnoods tot ‘bij de hoogleraar’! het ‘vak’ is voor hem een voortdurende uitdaging geweest, een prikkel om te blijven studeren, nieuwe inzichten zich eigen te maken, en die op ‘eigen-wijze’ toe te passen in het dagelijks medisch handelen. Zijn functioneren had solistische kenmerken, maar hij schroomde niet, waar dat nodig leek, andere deskundigen erbij te betrekken. Altijd beschikbaar zijn, bereid tot helpen zowel voor patiënt, als collega-huisarts. Zijn christelijke levenshouding is het fundament, waarop zijn leven en werken vorm en diepgang kregen. De ontwikkelingen, modernismen en regelgevingen in samenleving

en beroepsgroep werden door hem niet altijd hartelijk bejubeld, wel kritisch beoordeeld. In contacten met vakbroeders zocht hij altijd naar de positieve kanten, waardoor zijn waarachtige collegialiteit verklaarbaar is.

De wettelijke regeling ‘Vestiging Huisartsen’ heeft ook bij hem nogal wat commotie veroorzaakt, onder meer door het weinig efficiënt werken en de quasi-democratische besluitvorming. Het ‘Takenpakket Huisartsen’, ‘Beschikbaarheid en bereikbaarheid Huisartsen’ zijn voor hem vanzelfsprekendheden! De maatschap met zijn zoon werd uitgebreid met een vrouwelijke collega; het gaf een nieuw elan, nieuwe impulsen. Pum Taminiau heeft in deze 50 jaar slechts zo kunnen functioneren, dankzij en mede door zijn trouwe, hem voortdurend terzijde staande echtgenote, die in continu-dienst een halve eeuw lang zijn toegewijde praktijk-assistente bleef, naast haar grote gezin een schier bovenmenselijke prestatie. Als nestor van de Tilburgse huisartsen heeft hij zich duidelijk geprofileerd; de erepenning van de Plaatselijke Huisartsen Vereniging werd hem terecht toegekend tijdens de grandioze receptie op 25 juni j.l. In zijn waarneemgroep heeft hij de ‘basis-filosofie’ mede inhoud gegeven, zorg gedragen voor een goede samenhang, collegialiteit en toetsing.

Pum Taminiau treedt nu terug, gaat naar de zijlijn, van waaruit hij zijn kritische commentaar zal blijven geven op hetgeen zich afspeelt op het veld van het medisch handelen (juist zoals wij dat van hem kennen aan de zijlijn van het hockeyveld). Wij nemen afscheid van een collega-huisarts die inspireerde door zijn beroepsethos, zijn werklust, zijn hulpvaardigheid. Wij nemen afscheid van een grote persoonlijkheid, die als huisarts 50 jaar ‘up to date’ bleef, de hekkesluiter van een bijzonder tijdperk!