De afscheidingsoorlog in Biafra was 25 jaar geleden indirect de aanleiding voor een aantal Franse artsen om naast het Internationale Comité van het Rode Kruis een nieuwe medisch-humanitaire organisatie op te richten. Het Rode Kruis kreeg van de Nigeriaanse regering geen toestemming om hulp te verlenen aan de Biafraanse burgerslachtoffers en ondernam voor hen derhalve geen actie. De ‘French doctors’ stelden vast dat ook zonder toestemming van de regering hulp aan de slachtoffers nodig en mogelijk was: Médecins sans Frontières (MSF) was in 1971 een feit. De basisfilosofie van de organisatie berust op enkele kernwaarden. Medisch-humanitaire hulp wordt verleend aan bevolkingsgroepen in nood, veelal slachtoffers van oorlogen of natuurrampen. Dit gebeurt onpartijdig, zonder onderscheid des persoons; indien dat nodig is, wordt aan beide zijden van een frontlinie hulp geboden, zoals in Biafra. De noden van de bevolking gaan boven de soevereiniteit van de staten; ook zonder toestemming van een regering…
Artsen zonder Grenzen: noodhulp en nog meer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:1565-8
Aanvaard op
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:1565-8
Vakgebied
Reacties