Artsen zonder Grenzen is in haar projectlanden herhaaldelijk geconfronteerd met grove schendingen van de mensenrechten zoals genocide (Rwanda), concentratiekampen (Bosnië) en gedwongen repatriëring (Birmese vluchtelingen in Bangladesh). Het is in dergelijke situaties voor ons onmogelijk gebleken de slachtoffers wezenlijk te helpen zonder ook aandacht te besteden aan de politieke humanitaire situatie. Hoewel Artsen zonder Grenzen zich in een conflict neutraal opstelt (geen partij kiest), weerhoudt dit de organisatie er niet van zich openlijk uit te spreken over dergelijke schendingen van de mensenrechten. In het belang van de slachtoffers ziet Artsen zonder Grenzen het als haar taak om niet alleen medische hulp te verlenen, maar ook om actief schendingen van de mensenrechten aan de kaak te stellen. Artsen zonder Grenzen is juist ontstaan uit onvrede met een voor haar te nauwe interpretatie van het begrip ‘neutraliteit’, zoals aangehouden door het Internationale Rode Kruis. Bij een te strikte interpretatie blijven hulpverleners neutraal…
Artsen zonder Grenzen: hulp met daden én woorden
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:1732-5
Aanvaard op
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:1732-5
Vakgebied
Reacties